Na twoje powitanie odpowiada bezcielesne, zachrypłe „dzień dobry”.

– Na co się tak patrzy? Niech wejdzie i powie, w czym rzecz.

Znów się rozglądasz, ale wciąż nie widzisz nikogo.

– Kraaa! Tutaj!

Dopiero teraz spoglądasz z większą uwagą na ptaka.

– Krrra, nieładnie się ślepić. Z czym przychodzi? Aaach, do Alchemiczki. Tutaj ma formularz, niech wypełni i nie szczędzi szczegółów.

To powiedziawszy, Krukmistrz wznosi się do lotu, krzycząc:

– Bertram! Rozciągaj skrzydła, krrra, kolejny do Alchemiczki!